Frans Caluwaerts 08/12/1888 - 26/10/1914 Franciscus Maria Caluwaerts was de zoon van Petrus Emiel Isidorus Caluwaerts en Maria Theresia Vandenbroek. Hij werd geboren op 8 december 1888 in Kuringen aan het kanaal, waar vader Petrus sluismeester - ontvanger was. De familie met acht kinderen woonde in het sluiswachtershuisje. Op 20 mei 1900 overleed de moeder van Frans, hij was toen 11 jaar oud.
Na zijn schoolperiode leerde hij de stiel van sluiswachter en werd de hulpsluiswachter van Kuringen.
In 1908 moest Frans naar het leger en kreeg hij zijn opleiding in Brussel bij het 1ste Regiment Grenadiers. Daar werkte deze jonge soldaat zich op tot de rang van korporaal. Na zijn dienstplicht te hebben vervuld kwam hij terug naar Kuringen. Op 18 januari 1912 huwde Frans Caluwaerts te Kuringen met Maria Alouisa Konings. Een maand na het huwelijk op 18 februari 1912 vierden ze de geboorte van hun eerste kindje Margaretha Joanna Caluwaerts, en op 1 januari 1914 volgde Maria Sophia Emelia Caluwaerts.
Op de vooravond van de Eerste Wereldoorlog, op 1 augustus 1914, mobiliseerde de Belgische krijgsmacht en behoorde Frans tot de 1ste Grenadiers. Na de aftocht uit Antwerpen zag Koning Albert I zich gedwongen zijn troepen achter de IJzer samen te brengen.
Op 18 oktober barstte de Slag om de IJzer los. De Duitsers richtten hun aanvallen op de haastig geïnstalleerde Belgische posities en de Belgen werden gedwongen zich steeds verder terug te trekken. Op 20 oktober was enkel Diksmuide op de oostelijke IJzeroever nog niet in Duitse handen gevallen. In de nacht van 21 op 22 oktober was het 26ste Duitse Reserveregiment erin geslaagd om in de bocht van Tervate met 2 bataljons de IJzer over te steken, een brug over de IJzer in mekaar te timmeren en de Belgische voorposten te overvallen. Dit gebeurde op het meest zwakke punt van de Belgische verdediging. De Duitsers richtten een bruggenhoofd op en installeerden hun mitrailleurs in de veroverde boerderijen. Ze trokken langs het jaagpad in de richting van het gehucht Tervate, waar ze de vernielde draaibrug wilden herstellen. De Belgen probeerden de 22ste oktober wanhopig de Duitse opmars te stuiten. Het 1ste Grenadiers, dat zich te pletter liep op een muur van mitrailleurvuur, maakte zich hier onsterfelijk. De bataljonscommandant, majoor Henri d'Oultremont, raakte tijdens deze gevechten dodelijk getroffen. De gevechten bij Tervate zouden een van de felste uit de IJzerslag worden. Frans Caluwaerts sneuvelde net als zijn bataljonscommandant bij deze gevechten tussen 22 en 26 oktober 1914.
Frans Caluwaerts liet een echtgenote en twee dochters achter...
Bron: Militair archief Evere, Regimentsgeschiedenis 1ste Grenadiers