Affiches bepalen het leven tijdens de Eerste Wereldoorlog. Bij gebrek aan andere communicatiemiddelen worden affiches gebruikt om nieuwe regels kenbaar te maken aan de bevolking. De meeste nieuwe wetten en regels gaan over de voedselvoorziening. Voor het basisvoedsel worden prijzen vastgelegd. Vooral voor granen, meel, zemelen en tarwebrood worden de maximumprijzen op regelmatige basis meegedeeld aan de bevolking. Winkeliers worden verplicht om de prijs van de waren zichtbaar aan te plakken en worden bestraft als ze woekerprijzen aanrekenen. De boeren worden gedwongen om hun teeltoppervlakten, hun veestapel, het aantal slachtingen enz. aan te geven. Ook procedures over opeisingen van voedsel, het verkrijgen van zaaigoed, het transporteren van voedsel en de organisatie van de oogst worden via affiches bekend gemaakt. Daarnaast worden er regelmatig affiches aangeplakt waarop de Duitse bezetter meedeelt dat hij bepaalde goederen opeist van de lokale bevolking.
Machines, wol, linnen, rubber, ijzer… (bijna) alles wat los zit, wordt opgeëist.
Goederen worden in beslag genomen en dienen voor de Duitse troepen: paarden voor de ruiterij, wol, tabak en levensmiddelen voor de Duitse militairen aan het front. Ijzerdraad wordt naar de grens tussen België en Nederland gebracht. Koper en andere metalen dienen voor het vervaardigen van oorlogstuigen.
