Meneer pastoor en meneer kapelaan zijn gijzelaars, ze mogen hun huis niet verlaten. Ze worden bewaakt door twee militairen met de bajonet op het geweer. Ze zullen verantwoordelijk gesteld worden voor eventuele verzetsdaden tegen de Duitse troepen. Op een dag wordt meneer kapelaan Jan Habraken op een vrachtwagen geladen. De Duitsers willen de bakkerijen van Hasselt gaan plunderen.
*Hij zat tussen de soldaten met dreigende geweren op de bevolking gericht. Hij moest de bakkers aanwijzen. Zo reden ze de straten van Hasselt af, van bakkerij tot bakkerij; al het brood dat ze vonden, smeten ze op de wagen, zodat meneer kapelaan op een troon van brood zat te midden van die Duitse soldaten. Toen reden zij met hem terug op Haelen aan, maar achter Kuringen hielden ze stil, gaven hem eene goede sigaar en joegen hem “nach haus!”.
De inwoners van Kuringen zijn vol angst: zij denken aan hun dierbaren in de strijd of sidderen bij de brutale handelwijze van officieren en soldaten. Toch tonen zij zich kalm en gedienstig om erger te voorkomen. Vele boeren worden gedwongen met hun gespan de voorbijtrekkende troepen soms uren ver te vergezellen en zijn gelukkig na veel ontberingen en beschimpingen naar huis te kunnen terugkeren.
*Aan het gevaar blootgesteld is Kuringen van groot onheil gespaard gebleven. Toen de eerste golf voorbij was, begon stilletjes aan het gewone oorlogsleven.
De mensen konden hun geleden schade melden. Hierboven zien we een proces-verbaal opgesteld in het Duits tegen onbekenden. Het handelt hier om de geleden schade en plunderingen die aangericht zijn op de boerderij van Eugène Sohier Beaujean. De getuigen waren allen van Kuringen: gemeentesecretaris Creemers, hoefsmid Smeets, Hendrik Geladi wonende bij familie Vandormael, Eduard Cox wonende bij de familie Jan Convents en Eduard Convents. Meerdere families deden aangifte, maar ze werden niet allemaal daadwerkelijk vergoed voor de gestolen en vernielde goederen.
E.H. Jan Habraken kreeg een monument voor zijn inzet en toewijding die hij had getoond in dienst van de mensen. Hij had zich gedurende zijn hele leven meermaals ingezet en zijn leven in gevaar gebracht, voor het lot van noodlijdenden.
Documentatiecentrum ‘de graef’ Kuringen. *Verslag Z.E.H. Jan Schroyen, document van het gemeentearchief Kuringen 14/18
