Berichten, zoals het overlijden van je man of zoon, konden soms jaren later pas aankomen. De Duitse bezetters verbreken alle contacten met de buitenwereld. Gewone postbedeling bestaat niet meer. Daarom ontstaat er een ondergronds netwerk, ook in Kuringen. De brieven worden meestal aan onbekende mensen afgegeven om zo via een verzamelpunt naar Nederland te worden gesmokkeld. Nadien vertrekken vele brieven per schip naar Engeland om zo weer achter het front verdeeld te worden. Als de soldaat dan een brief terugschrijft, staat daar niet het adres van thuis op vermeld, maar meestal een adres in Nederland. Daar worden de brieven zorgvuldig per regio verdeeld aan de ondergrondse, die op hun beurt de brieven probeert te bezorgen. Dit is vaak misgelopen en velen hebben hun leven gelaten om deze postbedeling in stand te houden.
De postbestellers zijn bij de bevolking gekend. De dag dat de post bezorgd wordt, zit iedereen ongeduldig te wachten totdat de besteller contact opneemt. Als je geen post meer ontving, was dit meestal geen goed teken, en was het weer bang afwachten tot de volgende bedeling.
Hubertine Brauns ontvangt op 25 februari 1915, na zes maanden oorlog de eerste brief van haar man.
Op 12 september 1914 sneuvelde Cornelius Brauns. Eind december 1916, pas 2 jaar en 3 maanden later, krijgt de familie melding dat hij gesneuveld is. In tussentijd hebben zij nog vele brieven geschreven.
Hieronder het adres in Maastricht. Het blijkt een betrouwbare postverdeler te zijn. L Steinebach moet deze brieven over ‘Den Draad’ krijgen via het netwerk. Een gevaarlijke opdracht die al eens een fatale afloop kent door elektrocutie of executie.
Kerstmis 25 december 1916. Ze schrijven nog steeds brieven. In iedere brief melden zij dat alles goed gaat, om hun geliefde gerust te stellen. Ondertussen is Hubertine Brauns al terug bij haar ouders gaan inwonen en is de inboedel van het huis verkocht omdat ze het huurgeld niet meer kan betalen. Je kan lezen dat ze al bijna twee jaar niets meer van haar man vernomen heeft.
Documentatiecentrum ‘de graef’ Kuringen, archief Grauls-Reekmans-Brauns Erfgoedgeneraal 2012, archief Driessen-Martens
