Ook: Tuleta, Tulte, Thulte, Tuylt, Theult, Thuijlt, Tulthe
Al was het nooit een onafhankelijke gemeente, toch had Tuilt destijds een eigen burgemeester. Het was een gehucht van Kuringen, maar parochiaal deeluitmakend van Kermt. Pas vanaf 1953 zelfstandige parochie Sint-Jozef.
De nabijgelegen Herkenrodeabdij bepaalde mede het speciale karakter van Tuilt.
Tijdens het Ancien Régime behoorden de Tuiltenaren tot het 'Laathof van de abdij'.
De abdij zelf ligt ten andere in Tuilt. Nog enkele blikvangers zijn Tuiltermolen, Tuilterschans (Schanswinning), Draakwinning en de St.-Janskapel.
Tijdens de 19de eeuw was drie vierde van het grondgebied van Tuilt in handen van de grootgrondbezitters:
- de familie Claes, eigenaars van het Herkenrodedomein
- de heer Bidaut, eigenaar van de Draakwinning
- de familie Polenus (Kermt) bezat de Lammer, de Heikes en de Kapelwinning.
Omstreeks 1887 woonden er 45 gezinnen (ongeveer 260 zielen).
De naam Tuilt, eertijds Tuleta, Tulthe, betekent: 'tuil', 'bos' of 'struikgewas', dus een collectief van 'tuil', een verzameling van 'tuilen'. Hiermee wordt bedoeld dat Tuilt vroeger een plaats was met veel struikgewas.
Enkele vermeldingen:
1083: molendinum Tuleta (Gysseling)
1213: den molen van Thulte (Coenen)
1318: willelmus de Tulte (Oorkonden i.v.m. de Herkenrodeabdij)
1369: he(re) didat(es) ioha(n)nis d(i)c(t)i de tuelt.
1459: ene(n) kaniphove ghelegen te tult.
1493: seker erve te tuylt gelegen. (Herkenroden, verpachtingen 1493 - 1503)
1669: huijs, e(nde) hoff (...) gelege(n) onder Curinghe(n) tot Theult. (Schepenbank, gichten Luiks Recht, 1665 - 1686)
1677: te(n) huijse van peeter hoens de(n) Alde(n) tot Thuijlt. (Schepenbank, gichten Loons Recht, 1667 - 1699)
1777: Ha(meau) Dentult. (Ferraris)
1780: jaarlijkse inkomsten hunder gemijnte Tuylt. (gichten Loons Recht)
1797: Thuylt
1846: Tult
1910: Tuylt
1972: Tuilt
Men spreekt nog van een Tuiltbeek, Tuilterbrug, Tuilterdemer, Tuiltermolenbrug, Tuiltersteeg, Tuilterstraat, Tuilterwijer.
