De Joris van Oostenrijkstraat heette vroeger Dorpsstraat. Wie is die Joris van Oostenrijk? Achter de kerk staan nog enkele brokstukken van torens die vroeger behoorden bij de bekende burcht van Kuringen. Vanaf 1182 woonden daar de Graven van Loon. Na de dood van de laatste graaf ging het goed over naar de prinsbisschoppen van Luik en kreeg toen de naam van Prinsenhof.
De Prinsbisschoppen van Luik kwamen regelmatig naar Kuringen, omdat voor onze streken Kuringen het Opperste gerechtshof bezat, en de bisschoppen recht moesten spreken. Eén van die prinsbisschoppen was Joris van Oostenrijk.
Joris Van Oostenrijk werd geboren in Gent in 1505 als onwettig kind van keizer Maximiliaan I (keizer van het Heilig Roomse Rijk). Hij behoorde tot het huis Habsburg, zijn neef was Karel V. Paus Adrianus de zesde verleende hem dispensatie voor zijn buitenechtelijke afkomst en schonk hem zelfs verschillende hoge kerkelijke functies.
Hij was eerst bisschop van Brixen (Noord-Italië), daarna aartsbisschop van Valencia (Spanje). In 1544 werd hij prins-bisschop van Luik. Het welzijn van zijn onderdanen lag hem na aan het hart. Hij zette zich in voor de hervorming van de praktische theologie en de bediening van de sacramenten. In Luik verzette hij zich hevig tegen elke Franse invloed, zelfs in confrontatie met koning Hendrik II van Frankrijk.
Prins-bisschop Joris Van Oostenrijk verwekte zelf drie onwettige kinderen. Hij stierf in 1557 in Luik waar hij begraven werd.
Hij had goede relaties had met de abdij van Herkenrode en verbleef zeer graag in Kuringen en hield veel van de Kuringer bevolking, bij zover dat hij in zijn testament schreef (wat in die tijd mogelijk was) dat zijn hart in de kerk van Kuringen begraven moest worden. Na zijn dood werd zijn hart dan ook naar Kuringen overgebracht en in de privékapel van de bisschop in een loden kist in één van de muren geborgen en afgesloten met een halfverheven beeldhouwwerk, dat de Verrijzenis van de Heer Jezus uitbeeldt (die kapel is nu de doopkapel).
Achter de kerk, in een van de steunberen van het koor, kan men nog een halfverheven beeldhouwwerk zien dat door de tand des tijds fel gehavend is en dat het volgende voorstelt: prinsbisschop Joris van Oostenrijk, gekleed in zijn uniform van ridder van de Orde van Malta, zit geknield voor het beeld van de H. Gertrudis, patrones van Kuringen, en biedt haar zijn hart aan. Dit beeldhouwwerk werd onthuld bij de overbrenging van zijn hart.
De straat van de kerk kreeg zijn naam.
